Iedereen met kinderen koopt het. Roosvicee. Zo ook ik (dochter van 3, zoon van 6). Vroeger had je één smaak, vooral erg lekker in de ouderwetse vlaflip. Tegenwoordig moet ook Roosvicee mee in de vaart der volkeren, dus segmenteren ze niet meer alleen op smaak, maar ook op consequenties van gebruik. Hier horen dan ook nieuwe sub-merknamen en een nieuw uiterlijk bij. Helaas heb ik als jonge vader ontdekt dat dit niet helemaal gelukt is. Mijn dochter had afgelopen weekend diarree en ik heb haar de verkeerde Roosvicee gegeven, die daarentegen wél het door de fabrikant beloofde effect had…:
Je onderscheidt, met korte -ij, jouw merk met die van de concurrent door een sterke merknaam en een onderscheidend merkdesign. Maar ook in je merkenportfolio onderling moet je zorgen dat je in de nuances genoeg verschil aanbrengt. In dit voorbeeld ervaar je dat naming erg nauw samenhangt met vormgeving . Een goede merknaam is pas het halve werk.
Consumenten zijn zeer visueel ingesteld, vooral in een supermarkt. Dit geldt misschien nog wel het meest voor jonge vaders. In dit geval had alleen al een andere kleur dop de truc voor mij kunnen doen…
Hmmm…dit kunnen we niet aan het ‘niet kunnen multi-tasken van de man’ wijten. Inderdaad een verschillende kleur voor elk product…mail ze de tip even 😉
Hoop dat Roos opgeknapt is!